Altijd iets…

student start met mindfulness en blogt centrum van zijn Rotterdam Doetinchem gelukkig

Mindfulness is nuttig voor elke leeftijd, achtergrond en levensfase. Emilie is bijvoorbeeld een zeer actieve studente die eigenlijk teveel keuzes heeft.
V
ia haar studie maakte ze kennis met Mindfulness en besloot ze om ook zelf de basistraining te gaan volgen. Ze schrijft er persoonlijke blogs over. Dit is de eerste. Een verhaal uit de praktijk.

 

Als student, met uiteenlopende interesses, ambities en dromen, goede voornemens én een actief sociaal leven, verveel ik me nooit. Er is altijd wel iets te doen, iets nieuws te beginnen, vrienden die ik al een tijd niet hebt gezien, of een deadline te halen. Tegelijkertijd is er genoeg om over na te denken: wat wil ik na mijn studie? Wat is eigenlijk de zin van het leven? En wat eten we vanavond?

Op dit moment ben ik bijvoorbeeld bezig met mijn tweede masteropleiding aan de Erasmus Universiteit, net weg bij een hectische start-up en nu ideeën aan het verzamelen om wellicht mijn eigen bedrijf te beginnen, zit ik bij een beleggingsvereniging, volg ik een ‘MOOC’ (online cursus), oriënteer ik me op de arbeidsmarkt (want ja, als dat eigen bedrijf toch niets zou worden…), probeer ik in het kader van de ‘goede voornemens’ weer vaker te sporten en gezonder te eten, en heb ik een vriend en vrienden die ook zo nu en dan wat aandacht verwachten (het huishouden negeer ik dan voor het gemak maar even).

Kip zonder kop
Ik denk dat ik niet de enige ben, maar hoe blij ik ook word van alles wat ik kan en mag doen in deze periode van mijn leven, ik word er ook wel eens moe van. Dan voel ik me 65+ (en wil ik het liefst met pensioen), in plaats van 24 en eigenlijk nog maar net begonnen- of nog niet eens, als je het hebt over het werkzame leven.

Mijn verplichtingen en gedachten razen maar door, met plannen, twijfels, dromen en verwachtingen. Ik leef eigenlijk als een kip zonder kop, en hoe leuk de dingen ook zijn die ik doe, op het moment dat alles een verplichting wordt –iets dat je jezelf hebt opgelegd, waaraan je vol enthousiasme bent begonnen maar waarvoor je je verantwoordelijk voelt om het (goed!) af te maken- dan gaat de lol er soms een beetje af.

Het grappige is, ik weet precies wat ik ‘verkeerd’ doe- op momenten dat ik me overvallen voel door de verplichtingen kan ik die verplichtingen uren vermijden door te zoeken naar do-it-yourself en lifehack-tips. Plan minder, wees niet bang om dingen ‘te missen’ (‘the joy of missing out’, wat een mooie gedachte!), geniet van het moment in plaats van in gedachten alweer bezig te zijn met het volgende punt op je to-do lijstje. Sterker nog, ik ben nu bezig aan mijn tweede master, en voor mijn eerste master in Human Resource Management heb ik een scriptie geschreven over de effecten van mindfulness op leiderschapsontwikkeling. Vanuit de interviews die ik daarvoor heb gedaan, weet ik hoe belangrijk mindfulness kan zijn voor zowel persoonlijke ontwikkeling als voor werksituaties. Maar weten is iets anders dan het toepassen, en dus blijf ik in praktijk toch een beetje die kip zonder kop.

Bewuster
Mindfulness is een prachtig concept, juist omdat aandacht hebben en je bewust zijn van wat je doet en wat er om je heen gebeurt een vaardigheid is die iedereen eigenlijk al bezit. Ik denk alleen dat het een vaardigheid is die behoorlijk op de achtergrond is geraakt- in ieder geval als ik voor mijzelf spreek. Tijd om daar verandering in te brengen, vanaf vandaag volg ik de 8-weekse mindfulness cursus bij het Centrum van Zijn. Hoewel het nóg een ding erbij op mijn to-do lijstje betekent, denk ik dat het belangrijk is om (weer) te leren aandacht te hebben voor wat ik nu eigenlijk aan het doen ben, wie ik ben en wat ik wil. Om bewuster te genieten van mijn laatste stukje studententijd, meer aandacht te hebben voor de mensen om mij heen, en (als dat
werkende leven toch onvermijdelijk een keer aanbreekt) niet op mijn 30e een burn-out te hebben. Onder het motto: kippen zonder kop zijn er genoeg, en die ‘rat-race’ zie ik ook niet helemaal zitten. In nog twee blogs (eentje halverwege en eentje aan het einde) zal ik jullie op de hoogte houden van mijn ervaringen.

Emilie

 

Dit is de eerste blog uit een serie van drie. Het tweede blog is hier na te lezen, deel drie staat hier.