Als recensent is het moeilijk om de impact van dit boek in te schatten omdat het niet alleen een verzameling woorden is, maar eerder een reisgenoot voor degenen die door het duistere doolhof gaan van verlies door zelfdoding.

Dat een dierbare sterft door zelfdoding is een van de zwaarste klappen die je kunt meemaken en het is verschillend van alle andere sterfgevallen. De dader die al deze heftige emoties veroorzaakt is immers ook de dierbare…..De complexe en vaak verwarrende emotionele landschappen van rouw bij zelfdoding worden eerlijk beschreven door de auteurs Marieke van Lierop en Marieke Foppen die beiden hun partner verloren door zelfdoding.

Je wordt als lezer ondergedompeld in de persoonlijke verhalen van deze twee vrouwen die rouw ervaren op verschillende manieren. Deze verhalen voelen authentiek aan en zijn doordrenkt van rauwe emotie.

Rouw is een universele ervaring, maar het wordt vaak op een zeer individuele manier ervaren. Door hun verschillende perspectieven en ervaringen te presenteren, creëren van Lierop en Foppen een ruimte waarin mensen van alle achtergronden en omstandigheden zich begrepen en gehoord voelen.

De reis door de rouw eindigt nooit volledig, maar heling begint als je zijn of haar leven meer begint te herinneren dan zijn of haar sterven. En daarvoor is dit boek ook een goede leidraad, want het gaat zowel over doorléven als het dóórleven.

Een waardevol boek dat een bron van troost en begeleiding kan zijn voor degenen die rouwen na zelfdoding én zeker ook voor de mensen om hen heen. Het biedt geen pasklare antwoorden of snelle oplossingen, maar het nodigt de lezer uit om op een dieper niveau te kijken naar dit rouwproces en biedt steun en compassie onderweg.

Leven in de Rouwerij

Uitgeverij: KokBoekencentrum

Recensie: Monique Doderlein de Win